Kryzys małżeński może wystąpić w każdym okresie jego trwania – czy to po 3, 5 czy 15 – 20 latach. Jest spowodowany różnymi czynnikami, ale zawsze zaburza nasze poczucie bezpieczeństwa i wprowadza zmiany w relacji partnerów. Niestety – przydarza się on każdemu długoletniemu związkowi. Jakie są objawy kryzysu?
W środku: Wiele par przeżywa kryzys w małżeństwie po urodzeniu dziecka. Co zrobić, aby go uniknąć? Poznaj jeden, skuteczny sposób. Byli w sobie szaleńczo zakochani. Wzięli ślub, głęboko przekonani o tym, że chcą spędzić ze sobą resztę życia, wspierać się w radosnych i trudnych chwilach. Po kilku miesiącach przyszły pierwsze rozczarowania, zmęczenie dużą ilością obowiązków w pracy i niewielkie starcia w relacji – jednak wciąż wierzyli, że są ze sobą na dobre i na złe. Naturalną konsekwencją było urodzenie dziecka. Czekali na nie oboje. Widzieli w nim przedłużenie swojej miłości, dopełnienie ich małej rodziny. Pierwsze chwile były huśtawką różnorodnych emocji. Radość z pojawienia się w ich życiu małego człowieka, obawa o to, czy się dobrze rozwija, zmęczenie związane z niewielką ilością snu. Po kilku miesiącach coś zaczęło się zmieniać. Na gorsze. Ona była całkiem pochłonięta potrzebami dziecka: trzeba je przewinąć, nakarmić, ponosić, zabawić, ululać do snu… Brakowało jej czasu na spokojną, gorącą kąpiel, wypicie ciepłej kawy czy poczytanie książki w samotności. Po ogarnięciu prania i sprzątnięciu minimalnej ilości rzeczy padała wieczorem zmęczona na łóżko, marząc tylko o tym, aby się wyspać. On nieudolnie próbował jej pomagać przy dziecku. Łapała się za głowę, kiedy patrzyła na to, jak je trzyma na rękach. Głośno upominała go, kiedy chciał dać czteromiesięczniakowi kawałek mięsa do jedzenia. Pojękiwała ze strachu, kiedy, bawiąc się z nim, podrzucał je do góry i mówiła: Daj mi go już, proszę, bo coś mu w końcu zrobisz! Po dwóch latach od urodzenia dziecka zauważyła, że jej małżeństwo przeżywa kryzys. Jej mąż coraz później wracał z pracy, a kiedy był w domu, siadał do komputera i spędzał z nimi niewielką ilość czasu. Niechętnie zostawał sam z dzieckiem. Nie czuła z jego strony żadnego wsparcia i pomocy. Jakby go w ogóle nie było. Zero rozmów, zero bliskości fizycznej, zero bliskości emocjonalnej. Dwoje obcych sobie ludzi pod jednym dachem. Masz wpływ na Wasz związek Czy wiesz, co decyduje o tym, czy małżeństwo przetrwa? Dr John Gottman badał związki małżeńskie przez kilkadziesiąt lat od ślubu. Odkrył, że pary, które pozostały małżeństwem przez sześć pierwszych lat wspólnego życia podejmowały określony typ zachowania w ciągu 86% interakcji między nimi. Pary, które się rozwiodły ten sam typ zachowań podejmowały średnio tylko przez 33% spędzanego razem czasu. O jakie zachowanie chodzi? O typ reakcji wobec współmałżonka, który Gottman nazwał turn toward (zwrócić się w stronę). Są to codzienne, drobne reakcje na zachowanie drugiej osoby, przez które pokazujemy jej, że ją dostrzegamy, myślimy o niej, pamiętamy o niej, że jest dla nas ważna. Nie musi to być wcale czasochłonne i męczące działanie – czasem turn toward oznacza krótkie zdanie wypowiedziane ciepłym tonem głosu. Gottman wyróżnił trzy typy reakcji na zachowanie współmałżonka: turn against (zrazić kogoś), turn away (odwrócić się) turn toward (zwrócić się w stronę). Dla lepszego wyjaśnienia podam przykład. Mąż wraca z pracy do domu i mówi: Kochanie, wróciłem! Żona odpowiada: O matko, w końcu! Umieram już z tymi dziećmi! (Turn against) Tutaj jestem, jestem zajęta. (Turn away) Cieszę się! Jak ci minął dzień? (Turn toward) Różnica w poszczególnych reakcjach żony jest kolosalna i ma znaczący wpływ na to, jak będzie wyglądał ich związek w niedługim czasie. Może też przyczynić się do kryzysu w małżeństwie po urodzeniu dziecka. Skąd ten kryzys w małżeństwie po urodzeniu dziecka? Okres po urodzeniu dziecka jest szczególnie trudny dla kobiety. Jest zmęczona ciążą, porodem i połogiem, później dużą ilością nowych obowiązków. Codziennie przeżywa mnóstwo nowych dla niej sytuacji, a tym samym wiele frustracji i trudnych emocji. Potrzebuje pomocy ze strony innych. Potrzebuje mieć czas na odpoczynek i regenerację. Potrzebuje mieć możliwość, aby chociaż na pięć minut odejść od dziecka i zająć się czymś innym. Oczywiście podobne zachowania po urodzeniu dziecka mógłby zacząć przejawiać mężczyzna. Jednak dzieje się tak znacznie rzadziej, co jest spowodowane zarówno naturą, jak i tym, że to najczęściej kobieta spędza z dzieckiem najwięcej czasu. Przyjrzyjmy się jeszcze raz opisanej powyżej sytuacji pod kątem odkryć dr Gottmana. Kobieta, która skupia swoje myśli wyłącznie na dziecku, łatwo traci z oczu swojego męża. Zupełnie nieświadomie i bez zamierzenia może podejmować zachowania typu turn away (odwrócić się) lub nawet turn against (zrazić kogoś) – wypływają one z jej zmęczenia, trudnych emocji oraz nadmiernego skupienia się na tym, czego potrzebuje jej dziecko. Jakie reakcje typu turn away lub turn against mogą się u niej pojawić? Krytykowanie sposobu, w jaki mąż zajmuje się dzieckiem Ona czuje, że jej styl opieki jest najbezpieczniejszy i najlepiej zaspokaja potrzeby dziecka Możesz go chwilę potrzymać? O matko, ile razy mam ci pokazywać, żebyś tak tego nie robił! Zostaniesz chwilę z Kasią? Idę do sklepu. Tylko weź jej nie włączaj bajek, mógłbyś się trochę wysilić i się z nią pobawić! 2. Zalewanie go potokiem negatywnych emocji i narzekania, kiedy tylko przekroczy próg domu po powrocie z pracy (pierwsze słowa, które kieruje do męża to słowa frustracji) Ale jestem zmęczona, nic mi się już nie chce! Czemu jesteś tak późno, już nie daję rady sama! 3. Unikanie bliskości fizycznej z powodu zmęczenia i wypominanie mu, że powinien ją w tym temacie zrozumieć. Nie dzisiaj, proszę! Naprawdę myślisz, że mam ochotę teraz na seks?! Przecież ledwie stoję 4. Reagowanie niechęcią na jego propozycje wspólnego spędzenia czasu On: Może obejrzymy dziś razem film? Ona: Hmmm, a może lepiej pogadajmy chwilę i pójdźmy wcześniej spać? 5. Zbywanie jego zaproszenia do rozmowy (np. kiedy zaczyna opowiadać o tym, co wydarzyło się w pracy) Powiesz mi później, muszę dziecko przebrać… Uhmm, a wiesz, że nasz Staś dziś sam wyniósł pieluszkę do kosza? 6. … Reakcji, które odpychają Twojego męża od Ciebie, zamiast go przyciągać, może być mnóstwo. Mogą one mieć miejsce, kiedy jesteś szczególnie zmęczona, przytłoczona, skupiona na czymś zupełnie innym niż Twoje małżeństwo: kiedy masz bardzo stresujący okres w pracy, kiedy Twoi rodzice chorują i wymagają większej niż zwykle opieki, kiedy urodziło się Wam dziecko… Te trudne okresy wymagają szczególnej uważności i świadomego przyglądania się temu, jak reagujesz na swojego męża. Wasze małżeństwo buduje się w codzienności Chodzi o te drobne, codzienne interakcje pomiędzy Wami: jak reagujesz, kiedy wraca z pracy? Co mówisz, kiedy zaczyna opowiadać o swoich wątpliwościach w jakimś temacie? Jak przyjmujesz jego propozycje wspólnie spędzonego czasu? Jak reagujesz na to, w jaki sposób opiekuje się Waszym dzieckiem? To naturalne, że w pierwszych miesiącach życia dziecka Twoja uwaga skupia się w znacznym stopniu na nim. Jest to wpisane w naturę kobiety: to ona nosi je w sobie przez dziewięć miesięcy, to ona je rodzi, to ona ma zdolność karmienia go… Większość kobiet ma łatwość w nawiązaniu więzi z dzieckiem od samego początku. Mężczyznom zwykle przychodzi to trudniej. I niezwykle łatwo jest wykorzystać wszystkie swoje siły, dobrą wolę i empatię podczas opieki nad dzieckiem, a dla męża zostawić nieprzyjemne emocje, zmęczenie i stres. Bo przecież on jest dorosłym mężczyzną i sobie z nimi poradzi. Tak, on jest dorosłym mężczyzną. Ale potrzebuje, abyś podejmowała wobec niego zachowania typu turn towards – pokazała mu, że o nim myślisz, że jest dla Ciebie ważny, że o nim myślisz i nadal podziwiasz go i doceniasz. Czasem wystarczy ciepły ton głosu, uśmiech i podziękowanie za jego dobrą wolę. „To, co robię i mówię teraz, w tej codziennej, małej sytuacji, jest częścią mojego „na zawsze” z mężem – moje wybory zdecydują, jaką relację będziemy mieć za kilkadziesiąt lat” Ramona Zabriskie, „Wife for life” Kryzys w małżeństwie po urodzeniu dziecka może mieć różne powody. Pamiętaj jednak, że Twoją bronią przeciwko niemu mogą być zachowania typu turn towards. Abyś jednak mogła je podejmować, zadbaj o siebie na tyle, na ile to możliwe. Szukaj pomocy przy dziecku, proś o nią i korzystaj z niej bez nadmiernych oczekiwań co do tego, jak ktoś ma się nim zająć. Nawet 30 minut mniej wprawnej opieki nad nim niż Twoja nie wyrządzi mu tak wielkiej szkody, jak Twoje przemęczenie i frustracja, które przełożą się na Twoją postawę wobec męża. Twój mąż wziął z Tobą ślub, ponieważ chciał z Tobą stworzyć szczęśliwą rodzinę. Urodzenie dziecka to duża zmiana w Waszym życiu i huśtawka emocjonalna. Nie pozwól jednak, aby odsunęło Was od siebie na tyle, że później już trudno będzie wrócić. Jaka jest Twoja recepta, aby uniknąć kryzysu w małżeństwie po urodzeniu dziecka?
KRYZYS W MAŁŻEŃSTWIE PO ROKU - Wszystko na Temat. Porady i Wskazówki dla Kobiet na Porady.Kobieta.Gazeta.pl Statystyczne kłamstwo. Po pierwsze należy sobie uświadomić, że teoria dotycząca kryzysu 7 roku została wysnuta na podstawie obserwacji par małżeńskich. Tymczasem każdy chyba zdaje sobie sprawę z tego, że zanim weźmiemy ślub, jakiś czas się spotykamy, a czasem przez długie lata tworzymy związek. Teoria ta zatem błędnie utożsamia początek małżeństwa z początkiem samego związku. Poza tym trzeba mieć dystans do wszelkich danych statystycznych. Jeżeli na przykład statystyki mówią, że co drugi Polak nie wyjedzie w tym roku na wakacje, czy to oznacza, że my również nigdzie się nie wybierzemy? Jest to jednak nieco bardziej skomplikowane. Indywidualne predyspozycje. Każdy związek jest odrębną całością, która rządzi się swoimi prawami. Są małżeństwa, które rozpadają się już po pierwszym roku, są takie, które rozchodzą się po trzydziestu latach, ale są i takie, które trwają całe życie. Nie warto do swojego życia osobistego stosować żadnej statystycznej miary. Tylko my sami mamy wpływ na to, co dzieje się w naszym związku, więc możemy spać spokojnie. Dopóki jest nam razem dobrze, kryzys drugiego, piątego czy siódmego roku nas nie związku. Prawdą jest natomiast, że każdy związek przechodzi pewną ewolucję. Po etapie zakochania, pojawia się zaangażowanie i bliskość, ale także wcześniej czy później staniemy w obliczu kryzysu. Nie oznacza on jednak końca związku, ale jest sygnałem, że pod wpływem życiowych doświadczeń partnerzy się zmienili i powinni coś zmienić również we wzajemnych relacjach. Przemiany związku są jednak znacznie bardziej skomplikowanym procesem niż wynikałoby to ze statystyk. Nikt nie ma uniwersalnego przepisu na powodzenie w związku i nikt też nie wie, kiedy nastąpi kryzys. Czy wiara w fatum pomaga? Wiara w nadciągające zagrożenie na pewno nie przyniesie nam nic dobrego. Jedyną busolą w związku powinna być codzienna rozmowa i obserwacja partnera, a nie coraz to inne naukowe odkrycia. Dobrze mieć jedynie świadomość, że jakieś trudności nieuchronnie się w naszym związku pojawią i że nie musimy od razu się rozstawać, ale warto podjąć walkę o zgadzacie się z teorią kryzysu po 7 latach? A może uważacie ją za bzdurę? Wypowiedzcie się! Kryzys w małżeństwie to niestety zwykle nieodłączna część związku. Poznaj rodzaje kryzysów i pamiętaj, że może on być bodźcem do zmiany i naprawy związku! Jesteście razem już długo, dlatego niemalże zapomnieliście już, jak to było, kiedy się poznawaliście. Do Waszego związku wkradła się rutyna, wiele rzeczy przestało Was cieszyć. Tak, to kryzys. Jednak bardzo prostymi metodami możecie go przezwyciężyć! Katarzyna Białasiewicz @ 1. Wyjedźcie na kilka dni Jeśli tylko macie taką możliwość, spakujcie się i wyjedźcie przynajmniej na weekend. To Wam pozwoli spojrzeć na siebie innymi oczami, z nieco inne perspektywy. Będziecie mieli też czas na rozmowy, to bardzo ważne. 2. Zaskakujcie sobie nawzajem Nawet kiedy już od lat nie robiliście sobie żadnych niespodzianek, teraz to zmieńcie. Chodzi o proste, nieskomplikowane rzeczy, przynoszą one jednak drugiej osobie całe mnóstwo radości, satysfakcji i uśmiechu. 3. Niech powrócą wspomnienia Usiądźcie wygodnie, wyciągnijcie album ze zdjęciami i wspominajcie Wasze początki. Na pewno macie mnóstwo fotografii ze wspólnych wyjazdów, uroczystości – i oczywiście ze ślubu. To będzie piękna sentymentalna podróż! 4. Uśmiechajcie się do siebie Uśmiech ma naprawdę wielką moc – szybko zostaje odwzajemniony. Nawet kiedy wydaje się Wam, że to banalne, uśmiechajcie się do siebie na co dzień, a będzie Wam we dwoje po prostu lepiej. Miłość Związki kryzys w związku związek miłość | 28 lutego Kryzys w małżeństwie po 20 latach – jak sobie z nim poradzić? 2018-02-28 07:18:35 2018-02-23 13:55:26
Robert i Monika Janowscy są małżeństwem od ponad 10 lat. Co jakiś czas jednak pojawiają się spekulacje, czy między tą dwójką wszystko dobrze się układa. Tak było i tym razem.

Czy dla dziecka rzeczywiście lepiej będzie jeśli się rozwiedziecie? Tak twierdzi psycholog i autorka szerokich badań na temat rozwodów, która zanim je wykonała była… zwolenniczką rozwodów. Po wnikliwym przyjrzeniu się tematowi, zmieniła zdanie. Twierdzi, że to bardzo źle, że wystarczy kryzys w małżeństwie i już się rozstajemy, choć często ranimy w tym wszystkim dzieci. Bardziej niż nam się wydaje... Czy nie traktujemy zalecenia „lepiej się rozejść, bo dzieci cierpią przez kłótnie rodziców” trochę… na wyrost? Zgodnie ze statystykami, w 2021 roku rozwiodło się o 14% więcej par niż w 2020. Co robić w wypadku kryzysu w małżeństwie? Jeszcze kilka lat temu wiele osób sądziło, że rozwód rodziców jest jednym z najbardziej traumatycznych dla dziecka wydarzeń. Czasem nawet problemy tak poważne, jak zdrada, nie przekonywały partnerów do rozstania właśnie z uwagi na szeroko rozumiane dobro dzieci. Dzisiaj coraz częściej „idziemy” w inną stronę, twierdząc, że to właśnie rozwód jest dla dziecka mniejszym złem. Tłumaczymy, że przecież dziecko widzi konflikty, przeżywa je, cierpi. Więc gdy pojawia się kryzys w małżeństwie – lepiej się rozejść. Czy jednak odrobinę nie dorabiamy sobie idei do własnych planów? Przeczytaj: Kryzys w związku: jak przetrwać ciężkie chwile? Spis treściKryzys w małżeństwie: dla dobra dziecka lepiej się rozwieść?Mity o rozwodzie i ich wpływie na dzieciJak rozwód wpływa na dzieci?Zostać wbrew sobie, mimo wszystko? Rozwód a podział opieki nad dziećmi Kryzys w małżeństwie: dla dobra dziecka lepiej się rozwieść? „Rozwód jest najgorszą krzywdą, jaką możecie wyrządzić swojemu dziecku” - to słowa, które padły z ust Judith S. Wallerstein, kiedy zdecydowała się ona opublikować wyniki swoich badań w książce „The Unexpected Legacy of Divorce: The 25 Year Landmark Study”. Autorka książki przed zakończeniem swoich badań była… zwolenniczką rozwodów. Podobnie, jak wiele innych osób uważała, że bycie ze sobą nieco na siłę, gdy pojawiają się częste kryzysy w małżeństwie, jest dla dziecka czymś gorszym, niż fakt rozejścia się rodziców. Po publikacji diametralnie zmieniła zdanie, powołując się na szokujące wyniki swoich badań. Dowiedz się: Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie? Okazuje się, że dzieci rozwodników funkcjonują gorzej niemal w każdej dziedzinie życia. Począwszy od radzenia sobie ze stresem, poprzez wyniki w szkole i później – w pracy, a także pewność siebie czy nawiązywanie relacji międzyludzkich, w końcu po własne związki. Jak dokładnie uzasadnia swoje wyniki autorka książki? Można to wyjaśnić, obalając jednocześnie dwa popularne mity na temat wpływu rozwodu na życie dzieci. Mity o rozwodzie i ich wpływie na dzieci Pierwsza teoria, w którą chętnie wierzymy, to ta, iż szczęśliwy rodzic to szczęśliwe dziecko. Innymi słowy – jeśli ulgę czuje mama, to i jej kilkuletni synek też powinien ją czuć. Niestety, okazuje się inaczej – rozwód to dopiero początek nieszczęśliwego życia dziecka. Potencjalny „lepszy etap”, gdy rodzic znajduje sobie nowego partnera, jest dla malca początkiem kolejnych stresów. Drugi mit dotyczy tego, iż dzieci cierpią najbardziej w „najgorętszym” etapie rozwodu. To mylne przekonanie, które generalizuje reakcje dzieci z reakcjami dorosłych. Dla dzieci całe późniejsze życie jest już tym „gorszym”, często wiąże się z usilnymi, wiecznymi nadziejami (trwającymi do dorosłości), że rodzice jednak do siebie wrócą. Czytaj: Nadopiekuńczość powodem do zdrad? Mężczyźni zdradzają, bo kobiety poświęcają uwagę dzieciom >> Jak rozwód wpływa na dzieci? Warto też przytoczyć wnioski z szeregu innych badań, które wyjaśniają wpływ rozwodu na dzieci. Jak bardzo cierpią maluchy rozwiedzionych rodziców? Dzieci rozwodników rosną w poczuciu winy, często nawet wyjaśnienia rodziców nie są w stanie całkowicie wyeliminować tego uczucia Mają więcej problemów z nauką Częściej diagnozuje się u nich depresję Nie rozumieją rozwodu rodziców jako „drugiej szansy”, ale stanowi on dla nich ich własny „koniec świata” Prawie zawsze mają poczucie odrzucenia Cierpią z powodu mniejszej częstotliwości kontaktów z drugim rodzicem. Nawet, jeżeli kontakt ten jest lepszy jakościowo (tata bardziej skupia się na dziecku, gdy widzi je cztery godziny tygodniowo), to dla dziecko jest to opcja gorsza, niż kiedy tata po prostu jest obok na co dzień (nawet, jeśli drzemie czy ogląda telewizję, a nie bawi się z malcem). Sprawdź: Tata biologiczny a nowy partner mamy. Jak wytłumaczyć dziecku nową sytuację? Zostać wbrew sobie, mimo wszystko? Oczywiście, może tutaj pojawić się pytanie: „czy w takim razie należy pozostać w nieudanym związku nawet, jeśli on pije/bije/zdradza, a cała rodzina cierpi?”. Tutaj znów mamy jednak do czynienia z uogólnieniem. W 2010 roku powodem zdecydowanej większości rozwodów (45 proc.) była „niezgodność charakterów”, kolejny jest alkoholizm (21 proc.), a dopiero potem pojawia się zdrada (17 proc.). Nawet zakładając, że w tej większości nie każdy mówił prawdę i powody rozwodów były poważniejsze, to jednak nadal trzeba uznać, że rozwodzimy się raczej ze stosunkowo błahych powodów – częste kłótnie, nieporozumienia, „wypalenie się” namiętności. I tutaj należy się już zastanowić, czy rzeczywiście nie krzywdzimy dziecka. Sprawdź: Czy bycie razem dla dobra dziecka ma sens? Co zatem robić? Zdaniem specjalistów – nie podejmować decyzji tak pochopnie. Korzystać z różnych form wsparcia, pomocy psychologicznej, terapii. Szukać kompromisów i sposobów na ratowanie małżeństwa, zamiast zasłaniać się „dobrem dziecka, które nasłucha się kłótni”. Nie wszystko bowiem jest takie, jakie nam się wydaje.

Kryzys w małżeństwie Kożuchowskiej? Przesądy są głupie! msob, Życie na gorąco Data utworzenia: 3 września 2015, 13:46. Udostępnij Udostępnij artykuł przez: Facebook

O nas Zespół Dla kogo Usługi Cennik Kontakt Blog Tag: kryzys małżeński po 10 latach Kryzys w małżeństwie – Jak go przetrwać? Autor: Kamila Jakubowska Kryzys małżeński zaczyna pojawiać się wtedy gdy partnerzy oddalają się od siebie psychicznie i fizycznie, pojawia się [...] Czytaj więcej AxRL.
  • ikosqk8xd5.pages.dev/122
  • ikosqk8xd5.pages.dev/290
  • ikosqk8xd5.pages.dev/71
  • ikosqk8xd5.pages.dev/216
  • ikosqk8xd5.pages.dev/165
  • ikosqk8xd5.pages.dev/367
  • ikosqk8xd5.pages.dev/219
  • ikosqk8xd5.pages.dev/287
  • ikosqk8xd5.pages.dev/232
  • kryzys w małżeństwie po 30 latach