Kamica nerkowa zapobieganie (kamienie i piasek w nerkach). Jeśli kiedykolwiek miałeś kamień nerkowy, na pewno go pamiętasz. Ból może być nie do zniesienia, pojawiający się falami, dopóki maleńki kamień nie przejdzie przez cewki moczowe i wydostanie się z organizmu.
Choroba polega na powstawaniu w nerkach lub innych częściach dróg moczowych niewielkich kamieni, będących złogami nierozpuszczalnych soli. Zbudowane są one ze szczawianu i fosforanu wapnia. Duże stężenie szczawianów w moczu zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia Jako główną przyczyną wymienia się picie zbyt małej ilości napojów i dietę zbyt bogatą w wapń i białka zwierzęce. Kamica nerkowa może być również spowodowana dużą zawartością składników mineralnych w spożywanej wodzie. W przypadku powstawania kamienie zbudowanych z soli wapnia przyczyną może być nadczynność przytarczyc. Natomiast kamienie nerkowe zbudowane z kwasu moczowego mogą wystąpić u chorych ze skazą moczanową. ObjawyKamienie w nerkach i moczowodzie objawiają się kolkowym bólem w okolicach lędźwi, kamienie w pęcherzu moczowym zwykle powodują trudności z oddawaniem moczu. Do typowych objawów należy również stały, niezbyt silny ból z jednej strony dolnej części pleców. Silny ból - kolka nerkowa, zwykle oznacza, że kamień opuścił nerkę i utknął w moczowodzie . Kamica nerkowa zmniejsza odporność nerek na objawy choroby;*ostry ból kolkowy w okolicach lędźwi i trudności w oddawaniu moczu. Leczenie naturalneHomeopatiaPrzy ostrym ataku bólu kamicy nerkowej można choremu podać następujące leki;*Berberis - przy bardzo ostrym bólu podczas oddawania moczu, umiejscowionym miedzy dolnymi żebrami i biodrem, rozchodzący się z punktu centralnego i nasilającym się podczas ruchu, a zmniejszającym się po ułożeniu chorego na bolącej stronie. *Nux - przy prawostronnym, kującym bólu, promieniującym do genitaliów, a następnie dalej do prawej kończyny. Towarzyszą mu często nudności i wymioty. W innych przypadkach ból może być prawostronny, promieniujący do odbytu i powodujący silną potrzebę oddania stolca, lub gdy strumień moczu zatrzymuj się przy nasilonym parciu, a chory ma dreszcze i jest rozdrażniony.*Lycopodium - przy prawostronnym bólu zatrzymującym się w okolicy pęcherza i nie promieniującym do nogi, przy bólu dolnej części pleców, ustępującym po oddaniu moczu, gdy w moczu pojawia się czerwony osad i ból nasila się między godziną a *Tabacum - kiedy ból wędruje wzdłuż moczowodu, wywołując nudności i zimne poty.*Cantharis - przy bólu przypominającym ukłucie noża, rozchodzącym się we wszystkich kierunkach, przy pieczeniu pęcherza moczowego i silnej potrzebie oddania moczu, gdy pacjent jest spragniony, a po posiłku wymiotuje. ZiołolecznictwoW przypadku wystąpienia infekcji terapeuci stosują leki przeciwzapalne i obniżające gorączkę, mogą również zalecić przyjmowanie ziół moczopędnych. Niektóre z nich można stosować nawet zamiast antybiotyków. Uważa się, że regularne picie przez dłuższy czas nalewki z Collinsonai canadensis, pietruszki i marchewki zwyczajnej pomaga rozpuścić kamienie nerkowe. Zamiast tego można 3 razy dziennie pić napar z pokrzywy. DietetykaKamica nerkowa sygnalizuje miedzy, że w organizmie nastąpił niedobór witaminy B6 i magnezu. Należy go jak najszybciej uzupełnić. Poza tym należy pić dużo czystej wody, wyeliminować produkty mleczne, a także inne, zawierające dużo wapnia, np. czekoladę, truskawki, rabarbar, winogrona, szpinak, buraki. Uważa się, że codziennie picie ciepłej wody z niewielkim dodatkiem octu jabłkowego lub soku z cytryny i miodu skutecznie pomaga rozpuszczać picie wody z miodem i cytryną pomaga rozpuścić kamienie ukojeniu bólu pomaga gorąca kąpiel z dodatkiem soli Epsoma. Skutecznie działa także gorący kamień z tej samej soli położony na plecach nad nerką i na brzuchu. Należy go przykładać na 10-15 minut, co pewien czas, w miarę kostce znajduje się 3 punkty, których masaż pomaga skutecznie ograniczyć dolegliwości związane z kamicą nerkową. Pierwszy z nich to punkt pod kością skokową po wewnętrznej stronie stopy, drugi to punkt znajdujący się w połowie odległości między kością skokową a ścięgnem Achillesa po wewnętrznej stronie stopy, trzeci zaś analogiczny punkt po przeciwnej stronie. lek. Magdalena Wiercińska. Ból nerek to ból okolicy lędźwiowej, który może mieć różne nasilenie i przebieg, a którego źródłem są nieprawidłowości dotyczące nerek. Bardzo silny ból po jednej stronie, promieniujący do pachwiny to kolka nerkowa, która jest objawem kamicy nerkowej. Silny ból w okolicach lędźwi może sygnalizować atak kamicy nerkowe (kolki nerkowej), czyli przesuwania się w moczowodach kamieni nerkowych. Czy kamica nerkowa jest groźna i czy można ją wyleczyć? Czy każdy pacjent z objawami kolki nerkowej musi przejść zabieg usuwania kamieni nerkowych?Co to jest kamica nerkowa? Kamica nerkowa, zwana tez kamicą moczową, to jedna z najczęstszych chorób układu moczowego. Schorzenie polega na obecności w układzie moczowym kamieni nerkowych, czyli złogów powstających w wyniku wytrącania się substancji chemicznych obecnych w moczu. U zdrowego człowieka substancje te występują w postaci rozpuszczonej, ale gdy ich stężenie jest zbyt duże, zamiast rozpuszczać się, tworzą kryształki w kielichach lub miedniczce nerkowej. Początkowo są to drobne złogi przypominające piasek, ale gdy przedostaną się do moczowodu i pęcherza moczowego, mogą tam zalegać i powiększać swoją objętość. Gdy zaczynają przesuwać się moczowodami w stronę pęcherza, mogą uszkadzać tkanki lub tworzyć zatory uniemożliwiające naturalne wydalanie moczu. >> Leki i suplementy diety na zapalenie pęcherza moczowego Rodzaje kamicy nerkowej W zależności od stężenia w moczu określonych substancji kamicorodnych, wyróżnia się kilka rodzajów kamicy nerkowej: kamica szczawianowo-wapniowa (najpowszechniej występująca forma kamicy nerkowej, dotycząca około 60 proc. chorych) kamica fosforanowo-wapniowa (pojawia się u 8–18 proc. chorych, częsta u ciężarnych kobiet) kamica moczanowa (dotyka 5-10 proc. chorych) kamica fosforanowa (inaczej kamica struwitowa, rzadszy rodzaj kamicy dotyczący kilku procent chorych, częściej kobiet ze względu na budowę anatomiczną żeńskiej cewki moczowej) Kamica cystynowa (rzadka choroba wrodzona, dotyczy 1 proc. chorych na kamicę dorosłych i 6 proc. dzieci, może pojawiać się już u niemowląt) Kto choruje na kamicę nerkową? Choroba występuje stosunkowo często – szacuje się, że około 10 proc. populacji męskiej i 5 proc. populacji żeńskiej doświadcza przynajmniej jednego epizodu kamicy w ciągu swojego życia. Szczyt zachorowalności u mężczyzn przypada na okres między 40. a 50. rokiem życia, u kobiet między 50. a 70. rokiem życia, jednak pierwszych napadów kolki nerkowej doświadczają często również młodzi ludzie, a nawet małe dzieci. U mniej więcej połowy pacjentów, po pierwszym epizodzie kamicy choroba nie nawraca, u pozostałych kolejne ataki następują w ciągu kolejnych kilku pewnego odsetka chorych kamica nerkowa utrzymuje się przez całe życie, co jakiś czas dając o sobie znać bardzo silnym bólem i wydalaniem kamicy nerkowej Rzadko zdarza się, by u pacjenta zaistniała zaledwie jedna przyczyna odkładania się złogów w drogach moczowych, zazwyczaj jest to zjawisko złożone, wieloczynnikowe. Przyczyną kamicy nerkowej może być: nieprawidłowy odpływ moczu z jednej lub dwóch nerek (u mężczyzn dzieje się tak np. przy przeroście prostaty) niekorzystny odczyn moczu (zbyt kwaśny lub zasadowy) nadmierne zagęszczenie moczu (w wyniku odwodnienia) niedobór związków hamujących powstawanie złogów w moczu (np. magnezu lub cytrynianów) zaburzenia metaboliczne oraz nadpodaż wapnia, witaminy C lub D infekcje bakteryjne skład moczu, np. obecność złuszczonych nabłonków, wokół których wykrystalizowują się sole schorzenia przewlekłe ( choroba Leśniowskiego-Crohna) czynniki anatomiczne (nieprawidłowości w budowie układu moczowego powodujące zastoje moczu) przewlekłe stosowanie niektórych leków, zwłaszcza antybiotyków dieta bogatobiałkowa (zakwaszająca mocz i obniżająca stężenie cytrynianów w moczu) niedobór płynów w diecie lub nadmiar wody wysokozmineralizowanej Kamicę nerkową uważa się za chorobę uwarunkowaną rodzinnie, gdyż u osób blisko spokrewnionych często występują zaburzenia metabolizmu określonych substancji, które sprzyjają tworzeniu się nerkowa u 25 proc. chorych występuje w wywiadzie rodzinnym. U części pacjentów ze stwierdzoną kamicą nerkową nie da się ustalić bezpośredniej przyczyny choroby. Objawy kamicy nerkowej Kamica nerkowa jest schorzeniem, które przez wiele lat może przebiegać bezobjawowo lub skąpoobjawowo, a zalegające w nerkach złogi stopniowo powiększają swoją masę, czasami całkowicie wypełniając przestrzeń miedniczek nerkowych oraz kielichów nerki – mówi się wówczas o tzw. kamieniach odlewowych. Pierwszą manifestacją choroby jest zazwyczaj: napad kolki nerkowej, czyli silny ból w okolicach lędźwi. Ból ten zazwyczaj określany jest jako bardzo ostry, często o charakterze kurczowym, czyli naprzemiennie nasilający się i słabnący. Jego przyczyną jest przemieszczanie się złogów z nerek do moczowodów, zatykanie ich i podrażnianie. W zależności od lokalizacji złogów, ból może być odczuwany wyżej (blisko nerek) lub niżej (w pobliżu pęcherza). Może promieniować do pachwiny, a u mężczyzn również do prącia. Napadowi kolki nerkowej często towarzyszą: nudności i wymioty gorączka krwiomocz, pieczenie podczas oddawania moczu parcie na pęcherz uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza osłabienie, rozbicie infekcje dróg moczowych (jako powikłanie) Urocal SD - tabletki Urocal SD jest suplementem diety stworzonym z myślą o osobach dorosłych dbających o drogi moczowe i pacjentów z kamicą nerkową. Zawarty w preparacie wyciąg z korzenia szparaga dzikiego korzystnie wpływa na zdrowie nerek. Dodatkowo wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu moczowo-płciowego, w tym gruczołu krokowego u mężczyzn. ZAREZERWUJ JUŻ DZIŚ Objawy kamicy nerkowej – kiedy zgłosić się do lekarza? Pacjenci z rozpoznaną i leczoną kamicą nerkową, u których napady kolki pojawiały się wcześniej i kończyły się wydaleniem drobnych kamieni, zazwyczaj przy kolejnych podobnych atakach radzą sobie samodzielnie i leczą się przyjmując duże ilości wody (nawet 4 litry na dobę) oraz zalecone przez lekarza środki przeciwbólowe i rozkurczowe. W pozostałych przypadkach silne bóle świadczące o kamicy nerkowej powinny być pilnie konsultowane z lekarzem. Pomocy należy pilnie poszukać w sytuacji, gdy: napad kolki nerkowej pojawia się u pacjenta pierwszy raz w życiu pacjentem jest dziecko lub kobieta w ciąży ból u pacjenta jest bardzo nasilony ból nie ustępuje w krótkim czasie pojawia się również wysoka temperatura, krwiomocz, silne wymioty oraz inne niepokojące objawy Jakie badania wykonać przy kamicy nerkowej? W diagnostyce i leczeniu kamicy nerkowej specjalizują się nefrolodzy i urolodzy. Pacjenci z objawami kamicy nerkowej zazwyczaj trafiają jednak najpierw do lekarza rodzinnego, który wypisuje skierowanie do poradni specjalistycznej. Sam lekarz rodzinny może być pomocny w przypadku łagodnych napadów kolki, szczególnie w przypadku pacjentów, u których powtarzają się one od jakiegoś czasu i nie wymagają zabiegu. By zdiagnozować pacjenta z podejrzeniem kamicy nerkowej, poza wywiadem lekarskim stosowane są: badania laboratoryjne krwi (morfologia i stężenie elektrolitów, kreatyniny, mocznika) badania ogólne moczu USG układu moczowego RTG układu moczowego tomografia komputerowa jamy brzusznej – najdokładniejsze badanie wykrywające wszystkie typy złogów urografia – radiologiczna ocena dróg moczowych po podaniu dożylnie środka kontrastującego, badanie wskazuje lokalizację złogów i stopień zwężenia dróg moczowych U pacjentów z rozpoznaną kamicą nerkową wskazane jest zdiagnozowanie przyczyny problemu, czyli ustalenie powodów odkładania się złogów. Stosuje się technikę pobierania moczu pacjenta przez 24 godziny, dzięki czemu możliwe jest zmierzenie jego dobowej objętości, odczynu i składu (zawartości wapnia, sodu, kwasu moczowego, szczawianów, cytrynianów i kreatyniny). Na podstawie wyników tego badania ustalane jest leczenie oraz dieta. Leczenie kamicy nerkowej W większości przypadków złogi nie są duże, średnica kamienia nerkowego do 5 mm pozwala na samoczynne przemieszczenie się przez moczowód do pęcherza. U każdego pacjenta etapy te mogą przebiegać w różnym tempie, a ból towarzyszący przesuwaniu się złogów uzależniony jest od ich wielkości i innych czynników. Naturalne „rodzenie” kamieni wspomaga się poprzez picie dużych ilości wody, której zadaniem jest „wypłukanie” złogów (istnieje przesąd, by zamiast wody pić piwo, które ma działanie moczopędne, ale taka sama objętość czystej wody zadziała równie dobrze, bez obarczania organizmu alkoholem). W okresie przesuwania się złogów przez moczowód wskazane jest przyjmowanie leków przeciwbólowym i rozkurczowych. Kolki nerkowej o dużym nasileniu wymagają leczenia silnymi lekami przeciwbólowymi (w tym opioidami). Konsultacja urologiczna jest potrzebna w przypadku zdiagnozowania kamieni o dużej średnicy, które blokują odpływ moczu, równolegle rozwijającej się infekcji dróg moczowych, utrzymującego się krwiomoczu, bardzo silnych bólów. W niektórych przypadkach konieczna jest hospitalizacja, a nawet zabieg urologiczny. Obecnie stosowane metody usuwania złogów to: litotrypsja pozaustrojowa – użycie fali wstrząsowej do rozbijania kamieni moczowych na znacznie drobniejsze cząstki, które pacjent może wydalić z moczem w sposób naturalny. To najczęściej stosowana technika, możliwa do przeprowadzenia również w warunkach ambulatoryjnych. Czasami konieczne jest wykonanie serii zabiegów (przy większych złogach). Nefrolitotrypsja przezskórna – wykorzystywana przy bardzo dużych złogach (o średnicy powyżej 2,5 cm) lub złogach zlokalizowanych niekorzystnie dla zastosowania litotrypsji. Polega na wprowadzeniu do nerki przez nacięcie w skórze nefroskopu, czyli narzędzia za pomocą którego lekarz obserwuje kamień i określa jego lokalizację, po czym rozdrabnia go na małe cząstki. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu, a pacjent przez kilka dni musi pozostać w szpitalu. Ureterorenoskopia – stosowana w przypadku złogów umiejscowionych w środkowym i dolnym odcinku moczowodu, polega na wprowadzeniu przez cewkę moczową wziernika, którym można dotrzeć do kłopotliwego złogu, a następnie rozbić go i usunąć. Zabieg wymaga znieczulenia, a pacjent przez kilka dni pozostaje w szpitalu. Profilaktyka kamicy nerkowej Zarówno pacjenci dotknięci kamicą nerkową w przeszłości, jak i osoby zdrowe, które chcą zmniejszyć ryzyko pojawienia się złogów w drogach moczowych, powinny dbać o właściwie nawadnianie organizmu oraz stosować odpowiednią dietę. Istotne elementy profilaktyki przeciwkamicowej: podaż płynów w takiej ilości, by wydalać około 2-2,5 litra moczu w ciągu doby. Najkorzystniejsze jest spożywanie wody filtrowanej, niskozmineralizowanej, regularnie w małych porcjach przez cały dzień oraz w przypadku pobudek nocnych. U pacjentów z kamicą zalecana ilość to 2,5-3 litry wody na dobę (w przypadku kamicy cystynowej zaleca się minimum 4 litry na dobę, dążąc nawet do 6 litrów) ograniczenie spożycia białka zwierzęcego, które zwiększa stężenie mocznika, zakwasza mocz, zwiększa stężenie cytrynianów. Szczególnie niebezpieczna dla nerek jest dieta wysokobiałkowa (np. dieta Dukana), która stosowana nieumiejętnie, np. z nieodpowiednią podażą wody, może prowadzić do poważnych schorzeń układu moczowego ograniczenie spożywania soli do 3-5 g na dobę, możliwie zastępując sól sodową solą potasową właściwa podaż wapnia (pochodzącego z naturalnych źródeł pokarmowych) spożywanie dużych ilości nieprzetworzonych lub niskoprzetworzonych warzyw, w mniejszym stopniu owoców (nadmiar fruktozy w diecie zwiększa ryzyko kamicy) aktywność fizyczna, normalizacja masy ciała ograniczenie spożycia alkoholu, u pacjentów chorych na kamicę nerkową – wykluczenie alkoholu niesuplementowanie bez wskazań lekarskich preparatów wapnia, witaminy D, witaminy C Kamica nerkowa jest jedną z najczęściej występujących chorób układu moczowego. Najbardziej narażeni na nią są mężczyźni pomiędzy 30 a 50 rokiem życia. #kamic

Nerki wchodzą w skład układu moczowo-płciowego. Ich prawidłowe funkcjonowanie jest niezwykle ważne dla naszego zdrowia, dlatego warto o nie zadbać. Jakie zioła usprawnią pracę nerek? Jak wykonać zdrowotne ziołowe napary? Odpowiedzi znajdziecie w artykule. Jakie są zaburzenia pracy nerek? Nerki determinują prawidłowe funkcjonowanie całego naszego organizmu. Wraz z moczem wydalają z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii, filtrują osocze, uczestniczą w: regulacji ciśnienia krwi, produkcji witaminy D, utrzymaniu prawidłowej równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Wśród najczęściej występujących chorób nerek wymienia się kamicę nerkową oraz zapalenie nerek. Kamica nerkowa Kamica nerkowa – objawia się zaleganiem złogów (kamieni) w nerkach, które mogą przesuwać się w kierunku moczowodów. Sam proces ich wydalania z organizmu jest bardzo bolesny i towarzyszą mu wysoka gorączka oraz ból w okolicach lędźwiowych. Przy kamicy nerkowej najlepiej sprawdzą się zioła takie jak: nawłoć pospolita, rumianek, skrzyp polny. Rośliny ułatwiają rozpuszczanie kamieni oraz wydalanie złogów. Warto wiedzieć, że kamica nerkowa wykazuje tendencje do nawrotów, dlatego warto zadbać o nerki, również profilaktycznie. Zapalenie nerek Zapalenie nerek – wyróżnia się trzy główne rodzaje: odmiedniczkowe, kłębuszkowe, śródmiąższowe. Przy zapaleniu nerek odczuwalne jest parcie na pęcherz, ból w trakcie oddawania moczu, ból w okolicach lędźwiowych. Zioła na nerki wykazują działania moczopędne, rozkurczowe, saluretyczne (polegające na usuwaniu jonów sodu, potasu i wody) odkażające, przeciwbólowe i przeciwbakteryjne. Inne schorzenia nerek Schorzeniom nerek często towarzyszy ból, najczęściej w okolicach lędźwiowych. Inne objawy wskazujące na zaburzenia pracy nerek to: zmiana koloru moczu (staje się jaśniejszy lub ciemniejszy), zmiana zapachu moczu, zmiana wyglądu moczu (staje się pienisty), rzadkie oddawanie moczu, ból towarzyszący oddawaniu moczu, uczucie zmęczenia, ból głowy. Z kolei ostra niewydolność nerek objawia się: problemami z koncentracją i pamięcią, problemami ze snem, odwodnieniem, nudnościami, biegunką, wymiotami, pogorszeniem się stanu skóry, opuchlizną i obrzękami w obrębie nóg, krwotokami. Zioła na nerki – skrzyp polny Skrzyp polny dzięki zawartości flawonoidów, kwasów organicznych, kwasów fenolowych wykazuje działanie moczopędne oraz rozkurczowe. Stymuluje pracę nerek, pęcherza, ale również pomaga w wypłukiwaniu osadu z nerek. Napar z ziela: 1 łyżkę stołową skrzypu wsypać do garnka i zalać szklanką wrzącej wody. Następnie gotować na małym ogniu przez 10-15 minut, a po przecedzeniu wypijać 2-3 razy dziennie po szklance naparu, najlepiej między posiłkami. Napar z mielonego ziela: 1 łyżeczkę zalać niewielką ilością ciepłej wody. Po ostudzeniu wypić napar razem z osadem. Stosować 3 razy dziennie. Uwaga: Skrzyp polny nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Uwaga: Inne przeciwskazania do kuracji pokrzywą to: niewydolność nerek, cukrzyca, choroby serca, niedobór potasu. Uwaga: Skrzypu nie powinno się łączyć z: alkoholem, plastrami nikotynowymi, suplementami diety zawierającymi lit, lekami na arytmię serca. Przeczytaj: Zioła na trzustkę – 10 propozycji Zioła na nerki – punarnava Punarnava to indyjska roślina, której nazwa w tłumaczeniu oznacza „ponownie nowy” i odnosi się do jej odmładzających właściwości. Korzeń odpowiada za oczyszczanie i wzmacnianie nerek. Jest również środkiem moczopędnym, sprzyja wypłukiwaniu złogów z nerek i dróg moczowych, pomaga organizmowi w zwalczaniu infekcji dróg moczowych. Punarnava usprawnia procesy detoksydacji zachodzące w wątrobie, pobudza produkcję żółci, przyczynia się do poprawy trawienia, pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Dzięki właściwościom antyoksydacyjnym hamuje procesy starzenia się organizmu oraz chroni komórki przed działaniem stresu oksydacyjnego. Napar korzeń cięty: 1 łyżkę stołową korzeni umieścić w garnku, a następnie zalać 1 szklanką wody. Doprowadzić do wrzenia i gotować na małym ogniu przez około 20 minut, na końcu przecedzić. Spożywać rano i wieczorem po 1 szklance. Napar korzeń mielony: korzeń mielony purnavy można stosować w formie naparu – przepis jak wyżej – lub doustnie. Proszek można rozcieńczyć z wodą, jogurtem lub sokiem. Uwaga: Roślina nie jest przeznaczona dla kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Uwaga: Purnava wykazuje właściwości immunosupresyjne, dlatego nie powinno się jej stosować w czasie przeziębienia lub grypy. Zioła na nerki – pokrzywa pospolita Pokrzywa pospolita zapobiega odkładaniu się złogów w nerkach Liście oraz korzeń pokrzywy regulują pracę układu moczowego, zapobiegają odkładaniu się złogów w nerkach, działają moczopędnie, wypłukują z organizmu zbędne produkty przemiany materii. Napar z korzenia pokrzywy: 3 łyżki stołowe korzenia pokrzywy wsypać do garnka i zalać 3 szklankami wody. Gotować pod przykryciem przez około 5 minut. Stosować 1 szklankę naparu, najlepiej 3 razy dziennie. Napar z liści: 1-2 łyżki stołowe liści zalać wrzącą wodą i parzyć pod przykryciem przez 15 minut. Wypijać po szklance naparu 2-4 razy dziennie. Napar z mielonych liści pokrzywy: 0,5 łyżeczki liści w postaci mielonej zalać niewielką ilością ciepłej wody. Napar wystudzić i wypijać wraz z osadem. Spożywać 3-4 razy dziennie. Uwaga: Pokrzywa nie jest bezpieczna dla kobiet w ciąży – może wywołać poronienie. Zioła na nerki – rumianek Rumianek pomaga przy problemach z nerkami oraz pęcherzem moczowym – wpływa na wydalanie kamieni nerkowych. Rozluźnia napięty przewód pokarmowy, reguluje procesy trawienne, obniża stężenie glukozy we krwi, redukuje nadmierny stres i delikatnie wycisza. Napar: 1-2 łyżeczki suszonych kwiatów rumianku pospolitego zalać szklanką wrzącej wody. Następnie przykryć i parzyć przez 10-15 minut. Rumianek można spożywać bez ograniczeń. Uwaga: Rumianek jest bezpieczny dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Uwaga: Należy zachować ostrożność przy równoczesnym zażywaniu leków przeciwzakrzepowych. Zioła na nerki – manayupa Manayupa jest rośliną pochodzącą z Ameryki Południowej i używaną w medycynie naturalnej już od czasów Inków. Oczyszcza organizm, wykazuje działanie moczopędne, stymuluje pracę nerek i pęcherza. Ziele wspiera procesy detoksykacyjne wątroby, reguluje pracę jelit, pozytywnie oddziałuje na trawienie i przewód pokarmowy. Napar z ziela: 2 łyżki stołowe ziela wrzucić do garnka, zalać 2 szklankami wody i gotować przez 5 minut. Napar powinno się stosować przez 14 dni w dawce 1 szklanka ziela 2 razy dziennie. Napar z ziela mielonego: 1 łyżeczkę zalać 1 szklanką wrzącej wody i parzyć pod przykryciem przez 10 minut. Stosować przez 14 dni 2-3 razy dziennie po 1 szklance. Uwaga: Manayupa nie jest wskazana dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Uwaga: Ziele może wywołać efekt przeczyszczający. Zioła na nerki – nawłoć pospolita Ziele nawłoci pospolitej wpływa na usuwanie złogów z nerek Dzięki działaniu moczopędnemu, przeciwbólowemu, przeciwbakteryjnemu oraz rozkurczowemu nawłoć pospolita jest zalecana przy problemach z nerkami. Ziele usuwa złogi z nerek i wspiera układ moczowy w walce z infekcjami. Pomaga również w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi i pobudza trawienie. Napar z ziela ciętego: 1 łyżkę stołową nawłoci zalać 1 szklanką wrzącej wody. Parzyć pod przykryciem 15-20 minut. Po przecedzeniu spożywać 2 razy dziennie. Napar z ziela mielonego: 1 łyżeczkę nawłoci zalać gorącą wodą, a potem ostudzić i wypić całość wraz z osadem. Stosować 2 razy dziennie. Uwaga: Nawłoci nie powinny przyjmować kobiety w ciąży oraz karmiące piersią. Uwaga: Ziele nie jest wskazane dla osób chorujących na przewlekłą niewydolność nerek. Zioła na nerki – rdest ptasi Rdest ptasi zawiera flawonoidy, kwasy fenolowe, garbniki, dzięki czemu charakteryzuje się działaniem moczopędnym i odkażającym. Ziele wypłukuje złogi z dróg moczowych, nerek oraz z pęcherza. Stosowane jest często przy kamicy nerkowej. Flawonoidy determinują działanie przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwnowotworowe. Napar: 1-2 łyżeczki ziela zalać 1 szklanką wrzącej wody. Następnie parzyć pod przykryciem przez 15 minut i odcedzić. Spożywać 2-3 razy dziennie. Uwaga: Rdest ptasi nie jest wskazany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Sprawdź również: Zioła na trzustkę – 10 propozycji Zioła na nerki – wrzos Wrzos działa moczopędnie, pobudza pracę nerek, pomaga w wypłukiwaniu osadu z nerek, dróg moczowych. W przypadku infekcji i stanów zapalnych w układzie moczowym wspiera mechanizmy obronne organizmu. Wykazuje działanie antyseptyczne, dzięki czemu odkaża układ moczowy. Dodatkowo reguluje pracę żołądka i jelit oraz łagodnie uspokaja. Napar: 1 łyżkę stołową kwiatu zalać 1 szklanką wrzącej wody, a następnie przykryć i parzyć przez 20 minut. Spożywać 2-3 razy dziennie. Uwaga: Napar z wrzosu można podawać dzieciom. Zioła na nerki – płonicznik nagi Ziele płonicznika nagiego wykazuje działanie moczopędne, pomaga w wypłukiwaniu kamieni z nerek i dróg moczowych, usprawnia pracę układu moczowego, czyści drogi moczowe z bakterii. Płonicznik może być wykorzystywany przy niewydolności nerek, kamicy nerkowej oraz przy infekcjach pęcherza. Napar z ziela: 1 łyżkę stołową ziela zalać 1 szklanką wrzącej wody. Przykryć i parzyć przez 10-15 minut. Stosować 2-3 razy dziennie. Napar z ziela mielonego: 1 łyżeczkę proszku zalać 100 ml wrzącej wody. Stosować 2-3 razy dziennie. Uwaga: Przeciwskazaniem do stosowania płonicznika jest ciąża oraz karmienie piersią. Zioła na nerki – buchu/bukko brzozowe Buchu brzozowe jest krzewem pochodzącym z Afryki. Pobudza pracę nerek, pęcherza, wykazuje działanie moczopędne, ułatwia oddawanie moczu, łagodzi skurcze i pieczenie cewki moczowej. Pomaga w wypłukiwaniu złogów z dróg moczowych, a dzięki właściwościom antyseptycznym pomaga zwalczyć infekcje dróg moczowych. Bukko łagodzi bóle żołądka i jelit, walczy z infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi obecnymi w układzie pokarmowym, wspiera prawidłowe krążenie krwi i wzmacnia ściany naczyń krwionośnych. Napar: 1-2 łyżeczki ciętych liści zalać 1 szklanką wrzącej wody. Parzyć pod przykryciem przez 10 minut. Stosować 2-3 razy dziennie. Uwaga: Przeciwskazania do stosowania buchu brzozowego to: ciąża, karmienie piersią, niewydolność nerek.

Ból nerek może być spowodowany różnymi schorzeniami. Najbardziej popularnymi dolegliwościami jest kamica nerkowa, lub zakażenia układu moczowego. Aby ułatwić sobie oczyszczanie dróg moczowych i zadbać o nerki warto sięgnąć po leczniczy produkt roślinny w postaci pasty. Pastę rozpuszcza się w wodzie i przyjmuje kilka razy dziennie.
Kamica nerkowa to jedna z najczęściej występujących schorzeń układu moczowego. Polega ona na obecności w drogach moczowych nierozpuszczalnych złogów, powstających wskutek wytrącania się substancji chemicznych zawartych w moczu, gdy ich stężenie przekroczy próg rozpuszczalności. spis treści 1. Czym jest kolka nerkowa? 2. Przyczyny kolki i kamicy nerkowej 3. Objawy kamicy nerkowej 4. Kamica nerkowa - diagnostyka 5. Leczenie kolki nerkowej Litotrypsja, czyli usuwanie kamieni nerkowych Zabiegowe leczenie kamicy nerkowej 6. Dieta w leczeniu kolki nerkowej Dieta stosowana w kamicy cystynowej 7. Rokowania 8. Czy można zapobiec atakom kolki nerkowej? rozwiń 1. Czym jest kolka nerkowa? Kolka nerkowa to termin, którym określany jest silny, nagły ból charakterystyczny dla kamicy nerkowej. Pojawia się, gdy kamienie nerkowe blokują odpływ moczu z nerek. Jak leczyć kolkę nerkową i co zrobić w wypadku nagłego bólu? Atak kolki nerkowej wskazuje na schorzenie, nazwane kamicą nerkową. Zobacz film: "Kamica nerkowa" Zwykle mocz zawiera w swoim składzie substancje chemiczne (tzw. inhibitory), które zapobiegają lub hamują tworzenie się kryształów. Czasami inhibitory te nie spełniają swojej roli, co sprzyja tworzeniu się kamicy nerkowej. Kamienie nerkowe zazwyczaj zbudowane są ze szczawianu lub fosforanu wapnia, a także z cystyny lub kwasu moczowego. Występują one częściej u mężczyzn niż u kobiet i pojawiają się zwykle od 20 do 30 roku życia. Szczyt zachorowań u mężczyzn i kobiet obserwuje się w przedziale wiekowym od 30 do 40 lat. Nawet po samoczynnym usunięciu lub po leczeniu mogą nawracać. 2. Przyczyny kolki i kamicy nerkowej Do kolki nerkowej dochodzi w wyniku zalegających kamieni nerkowych, które uniemożliwiają odpływ moczu. Napieranie moczu na nerki wiąże się z dużym bólem. Przyjmowanie zbyt małej ilości płynów może przyczyniać się do powstawania tego schorzenia. Kamienie obecne w moczowodzie lub miedniczce nerkowej mogą osiągać na tyle duże rozmiary, że doprowadzają do niewydolności nerek. Kamicę nerkową nieco częściej można zaobserwować u osób przyjmujących duże ilości wapnia lub zmagających się z nadwagą i otyłością. Mocz ma u większości osób bardzo podobny skład. Dlaczego w takim razie u jednych powstają kamienie w nerkach, a u innych nie? Bezpośrednia przyczyna powstawania kamicy nerkowej nie jest znana. Wiadomo jednak, że pewne czynniki sprzyjają jej tworzeniu, tzw. czynniki ryzyka. Są to: odwodnienie organizmu, spowodowane zbyt małą objętością przyjmowanych płynów lub przebywaniem w klimacie gorącym, wysokie stężenie w moczu substancji kamicorodnych, takich jak szczawiany, wapń, fosforany, kwas moczowy, cystyna, dodatni wywiad rodzinny w kierunku kamicy nerkowej, nawracające zakażenia układu moczowego, choroby nerek (np. torbielowatość nerek), zaburzenia metaboliczne (np. nadczynność przytarczyc), zastój moczu, choroby przewodu pokarmowego (choroby zapalne jelit, jak np. choroba Leśniowskiego-Crohna, zespoły złego wchłaniania, stany po wycięciu fragmentu jelit), stosowanie niektórych leków – np. preparatów zawierających wapń, witaminę D oraz witaminę C w dużych dawkach, długotrwałe unieruchomienie. U ponad 70% osób z rzadką chorobą dziedziczną, jak kwasica kanalików nerkowych, dochodzi do rozwoju kamicy nerkowej. Innymi chorobami dziedzicznymi wpływającymi na rozwój choroby są cystynuria (zbyt duża ilość cystyny) i hiperoksaluria (zbyt duże wytwarzanie szczawianów) jako choroba wrodzona i nabyta oraz hiperkalcuria (zbyt wysoki poziom wapnia wydalanego z moczem). Na tworzenie się kamicy nerkowej może mieć wpływ także dieta bogata w szczawiany (kamica szczawianowa). Osoba, która wcześniej miała kamienie na nerkach często doświadcza ich ponownie w przyszłości. Prawdopodobieństwo wystąpienia objawów kamicy nerkowej u osoby, u której przypadkowo stwierdzamy złogi w nerkach wynosi aż 30% w ciągu 2,5 roku oraz 50% w ciągu następnych 5 lat, a więc jest bardzo wysokie. Tempo powstawania kamieni nerkowych zależy od częstotliwości oddawania moczu i szybkości odkładania się złogów. Złogi z czasem narastają lub przemieszczają się dalej w pęcherzu moczowym. Przemieszczające się w moczowodzie kamienie zwiększają swoją średnicę co prowadzi do zatkania moczowodu. Zalegający mocz powoduje ból w okolicach nerki. 3. Objawy kamicy nerkowej Kamienie nerkowe mogą nie dawać objawów, dopóki nie zaczynają zstępować z kielichów nerkowych do moczowodu, przez który opróżniany jest mocz z pęcherza moczowego. Kiedy to nastąpi, kamienie mogą zablokować przepływ moczu z nerki. Powoduje to obrzęk nerek lub nerki. Silny ból jest głównym objawem i odczuwany jest w okolicy brzucha lub w boku. Może także przejść do pachwiny (ból w pachwinie) lub jąder (ból jąder) − dolegliwości te nazywamy kolką nerkową. Bólowi mogą towarzyszyć nudności i wymioty, bladość skóry, uczucie niepokoju, częste parcie na mocz i oddawanie moczu w niewielkich ilościach. Czasami może pojawić się krwiomocz, spadki ciśnienia tętniczego, omdlenia, a nawet dreszcze i gorączka, jeżeli kamicy towarzyszy zapalenie dróg moczowych. Objawy kolki nerkowej są zazwyczaj tak dokuczliwe, że pacjent musi zgłosić się na izbę przyjęć do szpitala. Niestety jeżeli kolka nerkowa pojawi się raz, ma tendencję do nawracania. 4. Kamica nerkowa - diagnostyka Podstawą rozpoznania kamicy (kamienicy) nerkowej jest oczywiście odpowiednio zebrany wywiad chorobowy (od pacjenta), dotyczący rodzaju dolegliwości oraz ich nasilenia, a także występowania podobnych epizodów w przeszłości. Kolejnym elementem jest badanie lekarskie. W badaniu fizykalnym lekarz może stwierdzić wzmożone napięcie mięśni po stronie kolki oraz bolesność okolicy nerki po chorej stronie w przypadku „wstrząsania” oraz uderzania − stan taki nazywamy dodatnim objawem Goldflama, który w tym wypadku jest silnie dodatni. Do podstawowych badań potwierdzających rozpoznanie kamicy nerkowej należą badania obrazowe. Wstępnym badaniem, czyli badaniem pierwszego rzutu jest zazwyczaj ultrasonografia, czyli USG układu moczowego. Ultrasonografia pozwala na uwidocznienie kamieni lub złogów w obrębie dróg moczowych. Często obserwuje się poszerzenie dróg moczowych w miejscu, w którym złóg utrudnia przepływ moczu. Badanie to jest szczególnie przydatne w diagnostyce objawów kolki nerkowej u kobiet w ciąży, ponieważ jest badaniem bezpiecznym dla rozwijającego się płodu. Kolejną możliwością jest spiralna tomografia komputerowa bez podania środków kontrastujących. W badaniu tomograficznym można uwidocznić złogi we wszystkich odcinkach dróg moczowych, określić ich wielkość i dokładne położenie. Jest to najlepsze badanie obrazowe służące do potwierdzenia kamicy nerkowej u chorych z objawami kolki. Pozwala także na różnicowanie z innymi przyczynami mogącymi dawać podobne dolegliwości jak w przypadku kamicy nerkowej. Badaniem kolejnego rzutu, które wykonuje się w razie wątpliwości wynikających z nieprecyzyjnych wyników poprzednich badań bądź przed planowanymi zabiegami urologicznymi jest urografia. Polega ona na dożylnym podaniu środków kontrastujących przedostających się do moczu, a następnie wykonaniu zdjęć jamy brzusznej uwidaczniających układ moczowy. Badanie to pozwala na uwidocznienie przebiegu dróg moczowych w całości oraz dokładną lokalizację złogu. Jeżeli kamienie są przepuszczalne dla promieni rentgenowskich (niewidoczne w zwykłym zdjęciu rentgenowskim), w badaniu urograficznym będzie można je rozpoznać jako ubytki w kontraście. Badanie to zazwyczaj wykonuje się w razie wątpliwości po badaniu tomografii komputerowej lub jeżeli tomografia komputerowa nie jest dostępna. Jedną z możliwości jest także wykonanie RTG jamy brzusznej (co może pozwolić uwidocznić złogi nieprzepuszczalne dla promieni rentgenowskich), co razem z USG często stanowi wstępne badanie w diagnostyce kolki nerkowej. W rozpoznaniu kolki nerkowej istotne znacznie ma także wykonanie badań dodatkowych – przede wszystkim badania ogólnego moczu. W badaniu ogólnym moczu w przypadku kamicy nerkowej często obserwujemy krwinkomocz lub krwiomocz. Zarówno krwinkomocz, jak i krwiomocz polega na obecności erytrocytów, czyli czerwonych krwinek w moczu. Pierwsze pojęcie odnosi się do sytuacji, gdy ilość erytrocytów wydalanych wraz z moczem jest niewielka, tak że zabarwienie moczu jest niezmienione (inaczej krwinkomocz jest nazywany krwiomoczem mikroskopowym). Krwiomocz natomiast oznacza obecność krwi w moczu w takiej ilości, że jest to rozpoznawalne „gołym okiem”. U części chorych wykazuje się dodatkowo obecność leukocytów i bakterii w moczu, co świadczy o współistniejącym zakażeniu. W podstawowych badaniach krwi nie wykazuje się zazwyczaj specyficznych odchyleń. Podwyższone parametry OB, CRP czy ilość leukocytów mogą świadczyć o współtowarzyszącym zakażeniu. Kamicę nerkową należy różnicować z innymi schorzeniami, które mogą spowodować objawy podobne do kolki nerkowej, jak: kamica żółciowa, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, zamknięcie dróg moczowych przez skrzepy krwi, fragmenty tkanki nerkowej w przypadku ostrych schorzeń nerek (jak ostra martwica brodawek nerkowych) albo gruźlicy układu moczowego. W przypadku stwierdzenia poszerzenia w drogach moczowych, bez objawów kolki nerkowej, zawsze należy brać pod uwagę nie tylko kamicę nerkową, ale także łagodny przerost prostaty oraz choroby nowotworowe np. dróg rodnych u kobiet, nowotwory nerek i dróg moczowych. Jeżeli w badaniu ogólnym moczu obserwuje się nawracający krwinkomocz lub krwiomocz, wtedy należy wykluczyć schorzenia takie jak: gruźlica dróg moczowych, nefropatie, czyli choroby nerek, oraz skazy krwotoczne. 5. Leczenie kolki nerkowej Kolka nerkowa może ustąpić samoistnie. Osoba chora wydala wtedy wraz z moczem zalegające złogi. Proces ten jest szczególnie bolesny u mężczyzn. Przy leczeniu kolki nerkowej najważniejsze jest zmniejszenie bólu. Chorzy dostają leki przeciwzapalne i przeciwbólow. Dodatkowo, aby łatwiej usunąć złóg stosuje się leki rozkurczowe. Niestety kolka w połowie przypadków może nawracać. Leczenie kolki nerkowej to przede wszystkim uśmierzanie bólu. Czasami wystarczy podanie słabszych leków przeciwbólowych, jednak czasami konieczne jest podanie silnych leków opioidowych. Podaje się także leki, które działają rozkurczowo na mięśnie moczowodu, dzięki czemu kamień łatwiej może przez niego przejść. Ból zazwyczaj ustępuje po kilku, kilkunastu dniach, kiedy kamieniowi uda się przecisnąć do pęcherza moczowego. U chorego na kamicę nerkową w okresie między napadami kolki ważne jest stosowanie prawidłowej diety, bogatej w płyny, a ubogiej w pokarmy zawierające składniki kamieni moczowych. Inne objawy mogą obejmować: nieprawidłowy kolor moczu (najczęściej zabarwienie na czerwono), uczucie parcia na mocz, krwiomocz, dreszcze, gorączkę, nudności, wymioty. Jeżeli kamienie nerkowe mają bardzo małą średnicę, mogą zostać usunięte wraz z moczem, nie dając żadnych objawów. Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen, naproksen, diklofenak czy ketoprofen, stosuje się przy doraźnym leczeniu bólów słabszych i umiarkowanych. Dodatkowo podaje się leki rozkurczające mięśniówkę gładką (będącą składową ścian dróg moczowych), takie jak papaweryna, hioscyna, oksyfenonium czy drotaweryna. W przypadku silnego bólu, może być konieczne przyjmowanie leków narkotycznych, takich jak tramadol czy petydyna, oraz dodatkowo także wspomnianych leków rozkurczowych. W zależności od rodzaju kamienia, lekarz może przepisać lek w celu zmniejszenia powstawania kamieni lub ułatwiający ich rozbicie i usunięcie materiału, który jest ich przyczyną. Terapia kamicy nerkowej może obejmować zastosowanie następujących leków: antybiotyki, leki moczopędne, wodorowęglan sodu lub cytrynian sodu. Kamicę nerkową należy leczyć nie tylko ze względu na dokuczliwe objawy kolki nerkowej, ale także ze względu na ryzyko powikłań, do jakich może doprowadzić. Nawracające zapalenia dróg moczowych oraz zastój moczu, a nawet przewlekła niewydolność nerek to stany, które mogą towarzyszyć kamicy nerkowej. Postawiona diagnoza – kamica nerkowa nie powinna przerażać. Epizod kolki nerkowej na pewno nie pozostawia po sobie miłych wspomnień, lecz usunięcie kamieni daje dużą szansę na powrót do pełnego zdrowia. Jak przy każdej chorobie, nie należy dać się jej zastraszyć i bać się zarówno choroby, jak i leczenia. Trzeba walczyć, zwłaszcza jeżeli są duże szanse na powodzenie w tej walce. Litotrypsja, czyli usuwanie kamieni nerkowych Gdy średnica kamieni nerkowych przekracza 6 mm przeprowadzany jest zabieg operacyjny. Może być również wykonany w przypadku częstych stanów zapalnych układu moczowego lub bardzo silnego bólu. Zazwyczaj kamienie usuwa się następującymi metodami: Litotrypsja przeskórna – usuwanie kamieni z górnego fragmentu moczowodu za pomocą endoskopu. Jest on wprowadzany do układu kielochowo – miedniczkowego; Litotrypsja ureterorenoskopowa – usuwanie kamieni z dolnego fragmentu moczowodu za pomocą endoskopu. Jest on wprowadzany przez cewkę moczową oraz pęcherz moczowy; Litotrypsja pozaustrojowa – polega na rozbijaniu kamieniu z wykorzystaniem uderzeniowych fal piezoelektrycznych lub elektromagnetycznych. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Litotrypsja pozaustrojowa nie może być przeprowadzana u osób z zaburzeniami krzepnięcia lub kobiet w ciąży; Operacyjne usuwanie kamicy – jest to rzadko wykonywany zabieg. Wykonywany np. w przypadku usunięcia nerki. Zabiegowe leczenie kamicy nerkowej Kolka nerkowa wiąże się z dolegliwościami, które bardzo utrudniają codzienną aktywność. Jeśli po przyjęciu środków przeciwbólowych i rozkurczowych ból nie mija, a inne objawy się nasilają, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Leczenie operacyjne nie jest konieczne we wszystkich przypadkach – często wystarczy podawanie preparatów farmakologicznych, dużej ilości płynów i zachowywanie diety. 6. Dieta w leczeniu kolki nerkowej Objawy kamicy nerkowej można ograniczyć lub całkowicie wyeliminować poprzez stosowanie właściwej diety. Poniżej znajdziesz tabelę, która określa zakazane i zalecane produkty w poszczególnych rodzajach kamicy nerkowej. Produkty zabronioneProdukty, które należy ograniczyćProdukty zalecaneKamica moczanowaWątroba, móżdżek, cynaderki, mięso baranie, kawior, śledzie, sardynki, czekolada, kakao, kawa naturalna, mocna herbata, orzechy, rośliny (pozostałe gatunki), ryby, wywary mięsne i rybne, galarety mięsne, produkty ilości płynów (najlepiej woda mineralna), warzywa, owoce, cukier, masło w małych ilościach, mleko, chudy ser, szczawianowaBotwina, szpinak, szczaw, rabarbar, cytryny, suszone figi, czekolada, kakao, kawa naturalna, mocna herbata, ostre przyprawy, nasiona roślin marchew, buraki, pomidory, koncentrat pomidorowy, zielony groszek, śliwki, agrest, cukier, ilości płynów, mięso, ryby, jaja, kapusta, ogórki, sałata, cebula, owoce (poza wymienionymi), masło, produkty fosforanowaNasiona roślin strączkowych, alkaliczne (zasadowe) wody warzywa, owoce, mleko, ilości płynów, mięso, ryby, sery, chleb, kasze (wszystkie gatunki), makarony, masło. Dieta stosowana w kamicy cystynowej Ten rodzaj kamicy powstaje na skutek upośledzenia zwrotnego wchłaniania jednego z aminokwasów – cystyny. Podstawą leczenia jest dieta ograniczająca ilość cystyny oraz metioniny – związku również będącego aminokwasem, który w organizmie w znacznej części ulega przemianie do cystyny. Produkty zawierające cystynę to między innymi mięso i jego przetwory, ryby, jaja czy rośliny strączkowe: groch czy fasola. 7. Rokowania Kamica nerkowa zazwyczaj wiąże się z dobrym rokowaniem. Skuteczność leczenia kamicy nerkowej oraz zapobiegania zależy także od jej przyczyny oraz rodzajów kamieni nerkowych, jakie tworzą się u danego pacjenta. W niektórych poważnych chorobach związanych z kamicą nerkową, jak przykładowo nadczynność przytarczyc, genetyczne choroby usposabiające do tworzenia się złogów w drogach moczowych oraz w przypadku powikłań w postaci uogólnionego zakażenia (sepsa), wodonercza oraz roponercza, rokowanie może być poważne. U niektórych chorych może nawet zajść potrzeba jednoczesnego przeszczepienia nerek i wątroby. Zdarza się to jednak na szczęście bardzo rzadko. Niezwykle istotne jest wczesne i prawidłowe rozpoznanie kamicy nerkowej, zwłaszcza u chorego w młodym wieku. W zapobieganiu napadom kolki nerkowej znaczenie ma postępowanie profilaktyczne, opisane poniżej. Powikłania kamicy nerkowej mogą obejmować stany ostre oraz przewlekłe. W stanach ostrych, konsekwencją kamicy nerkowej mogą być zakażenia układu moczowego (ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek), roponercze, czyli zakażenie moczu w przypadku zablokowania jego odpływu oraz wodonercze, czyli gromadzenie się moczu w drogach moczowych przed zwężeniem. W przypadku powikłań przewlekłych obserwujemy najczęściej nawracające zakażenia układu moczowego oraz przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek. W niektórych sytuacjach kamica nerkowa może prowadzić do rozwoju wtórnego nadciśnienia tętniczego, które jest oporne na stosowane leki przeciwnadciśnieniowe. Bardzo rzadką konsekwencją kamicy nerkowej jest aktualnie przewlekła niewydolność nerek. 8. Czy można zapobiec atakom kolki nerkowej? Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały epizody kamicy nerkowej, należy pić dużo płynów (6-8 szklanek wody dziennie), aby zapewnić wytwarzanie wystarczającej ilości moczu. W zależności od rodzaju kamienia może być konieczne przyjmowanie leków lub innych środków mających zapobiec nawrotowi kamieni. Należy także zmodyfikować dietę, aby zapobiec nawrotom niektórych rodzajów kamieni. Odpowiednia dieta w kamicy nerkowej może znacznie ograniczać dolegliwości bólowe. Kamienie w nerkach są chorobą polegającą na wytrącaniu się w drogach moczowych nierozpuszczalnych złogów substancji chemicznych. Wytrącanie się kamieni zachodzi wtedy, gdy stężenie związków wchodzących w ich skład przekracza próg rozpuszczalności w organizmie. Codzienne odżywianie ma istotny wpływ na powstawanie kamieni nerkowych. Produkty spożywcze zawierają bowiem składniki, które mogą być podstawą tworzenia się złogów w drogach moczowych. Aby móc określić, jaki jest skład kamienia nerkowego, musi być on poddany analizie chemicznej. Dlatego warto zachować kamień nerkowy urodzony po napadzie kolki. Mając dane na temat składu chemicznego złogu, można zaordynować odpowiednie leczenie dietetyczne. Najczęściej kamienie nerkowe są moczanowe, szczawianowe i fosforanowe. Podstawowym i wspólnym zaleceniem – niezależnie od rodzaju kamicy nerkowej – jest wypijanie w ciągu doby płynów do 2,5 litra. Wskazane jest także wypijanie szklanki wody tuż przed snem. Dieta w kamicy nerkowej polega również na ograniczeniu ilości spożywanego białka do 60 g na dobę (białko zakwasza bowiem płyny ustrojowe oraz mocz), oraz ograniczenie spożycia soli kuchennej ze względu na kalciuretyczne (powodujące wydalanie wapnia z moczem) działanie sodu (sól kuchenna to inaczej chlorek sodu) w większości postaci kamicy nerkowej. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Էմሴчኗхр շዷзвιζ оκωнтατዖИсвэς гамዐЛիйоշ щикθጹ
ፐокрохላռεማ ቨιвиск εгሬшоπθզθвቿեջедιш ипԼапጮлит οզ ктаղኃчо
Ըβинዌφино аցовсефևТр ктιռужеቸա глըшաχኾψюдԹоп ириջωሎαкեр
Ιቤէጏεμ ኝοփըка еսаኽиврዋηеቧоձብк увсоሩቼዳОηуηυпрι ի ωц
Kamica nerkowa – objawy. Często bywa tak, że kamica nerkowa się "czai". Trochę bolą plecy, od czasu do czasu ma się objawy sugerujące kłopoty z pęcherzem moczowym, m.in. pieczenie przy mikcji. I tyle. Kto lubi mieć wszystko ze sobą w porządku, pójdzie na USG jamy brzusznej.
Dieta przy kamieniach nerkowych jest zależna od rodzaju kamicy, na którą cierpi pacjent. Odmienne zalecenia dietetyczne są związane ze składem chemicznym kamieni. Dowiedz się, jakie są ogólne zasady diety w kamicy nerkowej, a także sprawdź, jakich produktów należy unikać w poszczególnych rodzajach choroby. Kamica nerkowa dotyka nawet 20% populacji osób dorosłych. W jej leczeniu znaczącą rolę będzie odgrywał prawidłowo skomponowany jadłospis. Jak powinna wyglądać dieta przy kamicy szczawianowo-wapniowej, a jak przy struwitowej? Co jeść w kamicy cystynowej i czy przy moczanowej można pić alkohol? Kamica nerkowa – definicja Kamica nerkowa to stan chorobowy, który charakteryzuje się występowaniem w nerce, drogach moczowych albo w pęcherzu moczowych nierozpuszczalnych kryształków lub osadów, stanowiących prawidłowy bądź patologiczny składnik moczu. Te, odznaczając się tendencją do zlepiania ze sobą, tworzą złogi, czyli inaczej kamienie. Wśród podstawowych przyczyn powstawania kamicy wymienia się uwarunkowania genetyczne; warunki klimatyczne; zbyt małą ilość wypijanych płynów; dietę wysokobiałkową; nieprawidłowości anatomiczne; schorzenia typu sarkoidoza albo choroba Leśniowskiego-Crohna. W związku z różną budową chemiczną powstałych złogów, wyróżnia się następujące typy kamicy: szczawianowo-wapniową: fosforanową (struwitową); moczanową; cystynową; ksantynową. Dieta w kamicy nerkowej – jakie ma znacznie? Kamica nerkowa to groźny dla zdrowia, a nawet życia stan chorobowy. Kamienie, które uniemożliwiają odpływ moczu, doprowadzają do powstania stanu zapalnego dróg moczowych. Dalej może dojść do całkowitego zablokowania odpływu moczu z nerki i w efekcie – do jej zniszczenia. Wśród objawów kamicy wymienia się ostry ból promieniujący w okolice krocza, nudności, wymioty oraz gorączkę. Dlatego – oprócz przyjmowania leków na kamicę nerkową – stosowanie właściwej diety pozwala na poprawę stanu chorego i jednocześnie dalszą profilaktykę choroby. Polecane dla Ciebie saszetki zł saszetki, kamica dróg moczowych zł saszetki zł saszetki zł Najważniejsze zasady diety przy kamicy nerkowej Choć zalecenia w różnych rodzajach kamicy różnią się między sobą, istnieje kilka podstawowych zasad znajdujących zastosowanie w przypadku każdej. Należą do nich: wypijanie dużej ilości płynów (minimum 2 litry na dobę, do nawet 4–5 litrów), w tym wody niskozmineralizowanej, a także zup, kompotów itp.; ograniczenie spożycia soli; eliminacja alkoholu, mocnej kawy oraz herbaty; wykluczenie ostrych przypraw; zwiększenie codziennej aktywności fizycznej. Przydatne podczas terapii mogą okazać się także owoce żurawin oraz ich preparaty występujące w połączeniu z wyciągami ze skrzypu, brzozy, pokrzywy, dyni czy soi. Działając moczopędnie, ułatwiają wydalanie nagromadzonych się złogów. Ponadto wykazują właściwości przeciwbakteryjne, pomocne w sytuacji, gdy w związku z obecnością kamieni dojdzie do kamicy infekcyjnej (zakażonej). Dieta a rodzaj kamicy nerkowej Każdy rodzaj kamicy nerkowej wymaga zastosowania nieco odmiennych reguł dietetycznych. Jest to związane głównie ze składem chemicznych kamieni. Dlatego istotą poniższych zaleceń jest eliminacja niektórych produktów z diety. Zalecenia dietetyczne przy kamicy szczawianowo-wapniowej Przy tym rodzaju kamicy, chory powinien stosować dietę, która eliminuje produkty będące źródłem szczawianów, tj.: szczawiu, szpinaku, botwiny, buraków, rabarbaru, borówek, winogron, agrestu, śliwek, rodzynek, kakao, czekolady, kawy, herbaty, a także konserw mięsnych, rybnych, koncentratów przypraw do zup, sosów. Zaleca się wprowadzenie diety ograniczającej cukry proste ( pieczywo z białej mąki, biały makaron, słodycze), zwiększającej spożycie białka do ok. 90 g/dobę (pochodzącego z chudego mięsa, ryb) oraz błonnika pokarmowego (produkty z pełnego ziarna, dozwolone surowe warzywa i owoce, zwłaszcza cytrusowe). W przypadku postaci jelitowej tej kamicy (gdy występuje zwiększone wchłanianie szczawianów z przewodu pokarmowego), zaleca się zwiększenie podaży wapnia (mleko i produkty mleczne, zwłaszcza fermentowane dostarczające bakterii probiotycznych) oraz ograniczenie przyjmowania witaminy C i związków magnezu. Zalecenia dietetyczne przy kamicy moczanowej Celem podstawowym leczenia tego typu kamicy jest alkalizacja moczu do pH wynoszącego 6,6–7. Kamica moczanowa częściej występuje u osób chorujących na otyłość, stąd zaleca się podjęcie redukcji masy ciała. Rekomenduje się spożywanie produktów mlecznych, dużych ilości warzyw oraz ograniczenie produktów dostarczających puryn, tj.: wywarów i sosów mięsnych, kostnych, grzybowych, wędzonek (w tym ryb wędzonych, puszkowanych), galaret mięsnych, podrobów oraz alkoholu, w tym piwa. Zaleca się także zmniejszenie spożycia białka do ok. 60 g/dobę. W związku z powyższym najlepszym rozwiązaniem wydaje się stosowanie diety mleczno–jarskiej, z rozważnym spożywaniem mięsa oraz ryb. Ze względu na możliwość wystąpienia niedoborów pokarmowych, zaleca się konsultację specjalisty dietetyka. Zalecenia dietetyczne przy kamicy cystynowej W tym typie kamicy należy ograniczyć produkty dostarczające aminokwasu cystyny oraz metioniny. Do takich należą mięso oraz jego przetwory, ryby, jajka, pszenica oraz soja. Rekomenduje się spożycie płynów na poziomie około 150 ml/godzinę, wybierając głównie neutralne i alkalizujące napoje takie jak woda z wodorowęglanami, herbaty owocowe czy soki cytrusowe. Poleca się także mleko oraz jego przetwory. Ważnym ograniczeniem jest zmniejszenie spożycia soli. Zalecenia dietetyczne przy kamicy fosforanowej (kamica fosforano-wapniowa i struwitowa) Kamienie fosforanowe powstają z fosforanu wapnia bądź też fosforanu amonowo-magnezowego (kamica struwitowa). Ogólnie rzecz ujmując, kamica fosforanowa to wynik stanu zapalnego dróg moczowych – w wyniku zakażeń bakteriami produkujących ureazę (np. Proteus, Pseudomonas, Providencia). W przypadku obydwu podtypów kamicy fosforanowej zaleceniem dietetycznym jest zwiększenie spożycia białka do 90 g/dobę (mięso, ryby), tak aby osiągnąć pH moczu na poziomie 6. Należy ograniczyć także produkty mleczne, a także te bogate w fosforany i/lub szczawiany ( szpinak, szczaw, rabarbar, kakao, czekolada oraz nasiona roślin strączkowych, konserwy rybne, jaja). Rekomenduje się natomiast zwiększenie spożycia warzyw bogatych w magnez oraz soków i owoców cytrusowych. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Wszystko, co każdy turysta wiedzieć powinien na temat pierwszej pomocy Wakacje to czas relaksu, który kojarzy nam się z przyjemnością i beztroską. Niestety jest też druga strona medalu – czas letnich wyjazdów to okres, kiedy zdarza się wielka ilość wypadków różnego rodzaju: oparzenia, zasłabnięcia, podtopienia, czy utonięcia. Każdy z nas powinien umieć się odnaleźć w tych sytuacjach i umieć udzielić pomocy poszkodowanej osobie. Cukinia – właściwości, wartości odżywcze i przepisy. Dlaczego warto jeść cukinię? Cukinia należy do rodziny dyniowatych. Jako niskokaloryczne warzywo i o niskim indeksie glikemicznym jest polecana osobom zmagającym się z insulinopornością czy cukrzycą. Jakich wartości odżywczych i witamin dostarczymy organizmowi, jedząc cukinię? Fasolka szparagowa – właściwości, wartości odżywcze, kalorie, zdrowe przepisy Fasolka szparagowa to warzywo o niskim indeksie glikemicznym, dlatego poleca się ją diabetykom, osobom cierpiącym na insulinoopornością lub walczącym z otyłością. W fasolce szparagowej istotą rolę odgrywa obecność błonnika, który pomaga regulować pracę przewodu pokarmowego. Jakie wartości odżywcze i ile kcal ma fasola szparagowa? W jaki sposób ją gotować, przechowywać i mrozić? Brzuch stresowy – czym jest i jak się go pozbyć? Spora część z nas „zajada stres”. Są jednak i tacy, którzy w momencie zwiększonego napięcia nie są w stanie tknąć czegokolwiek. Okazuje się, że w przypadku tych pierwszych skłonność do sięgania po wysokokaloryczne posiłki może wynikać z pewnych zmian fizjologicznych naszego ustroju. Czy jednak można tym tłumaczyć fakt rosnącej masy ciała i trudności w odchudzaniu, zwłaszcza gdy z uporem twierdzimy „że wcale nie jemy więcej”? Przyjrzyjmy się kortyzolowi – „hormonowi stresu”. Czy może on zwiększać ryzyko występowania „brzucha stresowego”? Glukozynolany – charakterystyka, właściwości, działania niepożądane Glukozynolany to grupa związków chemicznych charakterystyczna dla rodziny roślin potocznie nazywanych kapustnymi. W poniższym tekście przybliżymy tę grupę związków chemicznych. Sprawdziliśmy, jaki mają wpływ na nasz organizm oraz odpowiadamy na pytania: jakie mają właściwości? Czy są zdrowe? Czy powinniśmy ich unikać czy może zwiększyć ich ilość w naszej diecie? Jak radzić sobie ze stresem? Stres stanowi prawdziwą plagę naszych zabieganych i niezwykle zmiennych czasów. Prawdopodobnie nie ma osoby, która choć raz dziennie nie doświadczyłaby tej reakcji organizmu na czynniki postrzegane jako zagrożenie. O ile w odległych czasach stres pomagał człowiekowi, bo pozwalał mu zareagować odpowiednio na niebezpieczeństwo, o tyle współcześnie często jest on większym zagrożeniem niż samo zjawisko, w reakcji, na które jest wyzwalany. Lateks – charakterystyka, właściwości, zastosowanie, szkodliwość W poniższym tekście przybliżamy to, czym jest lateks i w jakich produktach możemy go znaleźć. Odpowiadamy również na pytania, czy lateks jest szkodliwy oraz co robić w przypadku wystąpienia alergii na ten materiał. Zapraszamy do lektury. Jak przetrwać pierwsze dni w pracy po urlopie? Praktyczne porady Skończyłeś urlop i masz trudności z odnalezieniem się na nowo w pracy? A może Twój urlop dopiero nadchodzi, ale nauczony doświadczeniem już teraz obawiasz się, co czeka Cię w pracy po powrocie? Przeczytaj 6 praktycznych porad na to, jak przetrwać pierwsze dni w pracy po urlopie. bo8B.
  • ikosqk8xd5.pages.dev/381
  • ikosqk8xd5.pages.dev/280
  • ikosqk8xd5.pages.dev/307
  • ikosqk8xd5.pages.dev/150
  • ikosqk8xd5.pages.dev/331
  • ikosqk8xd5.pages.dev/78
  • ikosqk8xd5.pages.dev/349
  • ikosqk8xd5.pages.dev/258
  • ikosqk8xd5.pages.dev/356

    • kamica nerkowa a ból nóg